Sensiz gecenin sessizliğinde
Dolasıyorum karanlıklar içinde
düsünüyorum ama anlamıyorum
hayatı sessizlik içinde
geçiriyorum durduramadığım zamanı
eleklerden yavaş yavaş
gecmisi görünce aktı gözlerimden bir kaç damla yas…
Özlüyorum seni.
Gücüm yetmiyor unutmaya
Özlüyorum
Elini tutmayi sesini duymayi
Boynuna sarilip omuzunda aglamayi
Nedensiz sevinçleri
Hasret dolu sevgi dolu simsicak düslerimi
Özlüyorum
Gücüm yetmiyor unutmaya
Seni aramazsam unuturum sanmistim
Girmez sanmistim hayalin beynime
Geceleri düslerimde
Gündüz baktigim heryerde seni
Özlüyorum..
Renkler gitmenle soldu
Kirmizi kirmiziligini unuttu
Mavi maviliginin farkinda degil
Beyaz yanliz sen giydiginde
güzelligini haykiriyormus
Özlüyorum
Bu özlem bu bekleyis hiç bitmiyecek
Ruhumda sana açan eflatun renkli çiçekler
solmayacak
Olmasanda sensiz sensizligi yasatacagim
Sensiz seninle olmayi basaracagim
Sonun yaklastigini hissettigim gün
Beyaz, bembeyaz mendilimi sallayarak
Sensiz yasamin kahrediciligine veda ederek
Seninle sonsuzluga kavusacagim..
Yaprakların düştüğü,güllerin solduğu ,bir sonbahar günü,rüzgarla gelen bir hıçkırık sesi duyuduğun zaman:BeNi HaTıRLa! Çıplak ağaçta bir yuva,içinde küçük bir yavru,ve acı acı bir çığlık sesi duyduğun zaman :BeNi HaTıRLa! Gecenin sessizliğinde,rüzgarların estiğinde,pencerenin önünde,birkaç damla yağmur tanesi gördüğün zaman:BeNi HaTıRLa
Çok zor bebeğim çok
Kalbin benimle olmasa
Resmin baş ucumda durmasa
Senden uzakta olmak çok zor
Hergün sesini dinliyorum
Heran seni düşünüyorum
Her saniye yolunu gözlüyorum
Senden uzakta olmak çok zor yaban gülüm.
Benden uzak olmasaydın bu kadar
belki seni özlemeyecektim bu kadar
Belki seni sevemeyecektim dünyalar kadar
İşte belki bu yüzden şanslıyım diğerlerinden.
Çünkü onlar benim kadar sevemezler.
Benim kadar özleyemezler.
seni çok seviyorum birtanem..
Seni özlediğim kadar ,
Seni aramızdaki o mesafe kadar çok seviyorum.
Aleyna sen benim hayatımsın seni ölene kadar bekleyecegim..
GEÇENLERDE GÖZLERİNE DALMIŞTIM
SEN İSE SORMUŞTUN
‘NE DÜŞÜNÜYOSUN’DİYE
BEN İSE SÖYLEMEMİŞTİM.
‘NEDEN’ DİYE SORDUĞUNDA
ZAMANI GELİNCE SÖYLERİM DEMİŞTİM.
ZAMANI GELDİ SEVDİĞİM
DÜŞÜNDÜGÜMÜ SÜYLÜYORUM
SENSİZLİĞİ DÜŞÜNÜYORDUM AŞKIM
SENSİZ NASIL YAŞARIM DİYORDUM
GEL GÖRKİ AŞK BİTTİ SENDE
BENSE HALA AŞKINDAN YANIYORUM
Kaç zamandır yorgun gözlerim
Sevgilinin tebessümüne hasret bu yüreğim
Kapı pencere geleceği günü beklerim
Dön dön artık gel bitanem
Gözlerim kan çanağıdır
Kollarım asırlık bir çınar dalı
Yüreğim patlamaya hazır bir volkan
Hatırlamaz başka bir şeyi zaman
Yaşadığımız anıları, maziden kalan
En ağır çalışan işçi benim
Yirmi dört saat seni düşünürüm
Gün gün kahrolur eririm
Çürümeye yüz tutmuş şu bedenim
Üç ay yedi gün tüm ömrüm
Senden öncesi ve sonrası yok
Anlamsız ve kavramsız zaman
Boş gözler artık bana bakan
Anlamsız geliyor sensiz zaman
Yokluğundandır kahrolmam
Beni yüzüstü bırakmandandır
Hayattayken ölümü yaşamam
Sensiz söylemez bülbüller şarkısını
Yıldızlar kaybeder parlaklığını
Artık dönmende kapatmaz
Kalbime açtığın o kocaman yarayı
Arayamam seni soramam kimselere
Bıraktın beni kendi kendime
Elimi kolumu bağladın
Söylediğin o son sözle
seni sevmenin kitabını yazabilirdim oysa
gönlümdeki sözcükleri dökebilsem kağıda
iki ırmak gibi içime akan gözlerini
ılık bir meltem gibi yüzüme vuran
dalgalı saçlarını her okşayışımı
içimi eriten ılık nefesini anlatabilsem
dökebilsem kağıtlara
isyan etmese kalem
yokluk göstermese mürekkep
içimdeki yansımasını kıskanmasa
anlatabilse sözcükler
oysa ben
kalbimle sözcükler arasında
anlatamadan derdimi
ölüp ölüp diriliyorum
seni sevmek özlemek
özlemek ölmek mi, bilmiyorum
ölümle hayat
varlıkla yokluk arası bir şey
kalbimde hep yeşeren
ama bir türlü başaklarını yükseltemeyen
çorak topraklar gibi
bir kırabilse kabuğunu
bir dökebilse içindekini
nasıl dirildiğine sende şaşarsın
şaşarsın valla.
hayret ,seni sevmenin kitabını yazacaktım
bir baktım
seni özlemenin kitabını yazıyorum
dokunamamanın
acısını duyuyorum yüreğimde
bedenimde
kanım donuyor sensiz
hiç bu kadar aciz olmadı
hiç bu kadar çaresiz.
Gülüşünü özledim…
Gülüşündeki özgürlüğü…
Dilediğim kadar koşabildiğim,
Koştukça mutlu olduğum,
Sevdikçe sevildiğim
Gülüşündeki dünyamı özledim….
Öyle bir gülüş ki,
İçimi ısıtan
Ben buradayım dercesine
Ruhumu sımsıkı saran,
Bana ben olmayı öğreten bir gülüş..
Şimdi ona o kadar ihtiyacım var ki..
Çünkü ben kayboldum sensizlikte..
Çünkü güneşim kayıp..
Geceye mahkum oldum…
Gittin gideli soldu çiçeklerim..
Yağmurlar bile yağmaz oldu..
Ruhum kirli, yorgun…
Kalbim kırık , acılı…
Gülüşünü özledim…
Gülüşündeki huzurumu….
Gel artık sevdiğim..
Son baharlarımızı yaşayalım doya doya…
Gülüşünle doğdum ben,
Gülüşünde öleyim….
Sizde Özlem Şiir Ekliyebilirsiniz Sadece Bana Göndermesiniz Yeterlidir SİLaYHaSReTiM.TR.GG